لشت ٚ نشا
کۊللي ايطلاعات | |
---|---|
کيشور | ايران |
اۊستان | گيلان |
شأرستان | رشت ٚ شأرستان |
بخش | لشت ٚ نشا بخش |
رسمي نام | لشت ٚ نشا |
شأر بؤستن ٚ سال | ۱۳۲۹ |
مردۊم | |
جمعيت | ۱۰,۸۷۱ نفر (۱۳۸۵) |
زوان | گيلکي |
مذهب | شيعه |
طبيعي جۊغرافي | |
پيلئکي | ۵/۲۳ کيلۊمتر مربع |
بۊلندي درىا جه | ۱۸− متر |
آو ؤ هأوا | |
سالانه دما ميانگين | ۱۵٫۶ درجه سانتيگراد |
سالانه وارش ٚ ميانگين | ۱۱۳۰ ميليمتر |
سالانه جرندي رۊجان | ۲۰ رۊج |
باخي ايطلاعات | |
شأردار | سید حسن ميرهاشمي |
تيلفؤن ٚ پيششۊماره | ۰۱۳ |
لشت ٚ نشا ایته جه گيلان ٚ شأران ؤ رشت ٚ شأرستان ؤ لشت ٚ نشا بخش ٚ توابع جه ايسه. أ شأر لشت ٚ نشا بخش ٚ مرکز ني ايسه. لشت ٚ معني، چۊل ٚ زيمي ايسه ؤ نشا بج کاشتن معني-أ دنه.
مردۊم ؤ زوان[دچينواچين]
لشت ٚ نشا مردۊم گيلک ايسده ؤ گيلکي زوان-أ بيهپسي گۊىش ٚ أمرأ گب زنده.[۱][۲][۳]
جمعيت[دچينواچين]
براساس ۱۳۸۵ ٚ سال ٚ سر ايشماردن، لشت ٚ نشا جمعيت ۱۰,۸۷۱ نفر (۳,۲۷۰ خانوار) بۊ.[۴]
جور وا جور[دچينواچين]
مرکز | رشت |
شأرستانؤن ٚ مرکز | آستارا | أسسؤنه | أملش | أنزلي | خۊمام | رشت | رزوندي | رۊبار | رۊدسر | سۊماسرا | سياکل | شفت | فؤمن | لاجؤن | لنگؤرۊد | ماسال | هشتپر |
دئني جيگه'ن |
أکبريه مچچد |
گۊلشن ٚ حمؤم |
شيطان کۊه |
باغ محتشم |
غازيان ٚ پۊرد |
رشت ٚ شأرداري مىدان |
کۊلافرنگي عمارت |
ماسۊله |
لاجؤن ٚ تلهکابين |
هيران ٚ رۊستا |
هيران ٚ تلهکابين |
رشت ٚ مۊزه
|
سربس[دچينواچين]
- ↑ https://www.ethnologue.com/language/glk
- ↑ گویش گیلکی لاهیجان. واژهنامه و پارهای ویژگیهای آوایی و ساختواژهای. جلد اول. دکتر نادر جهانگیری. چاپ دانشگاه مطالعات خارجی توکیو.
- ↑ دکتر منوچهر ستوده، سال۱۳۳۲، فرهنگ گیلکی، ص۱۷–۱۸
- ↑ http://www.amar.org.ir/Default.aspx?tabid=553 |عنوان= نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵| ناشر = درگاه ملی آمار ایران|تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۱ ژانویه ۲۰۱۳|پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20130101150433/https://www.amar.org.ir/Default.aspx?tabid=553 | تاریخ بایگانی = ۱ ژانویه ۲۰۱۳}}